Τρίτη 31 Ιανουαρίου 2017

Η Ιστορία θα μας δικαιώσει (;)



του Δημήτρη Κουλάλη

Υπάρχει ένα παράδοξο όσον αφορά τους φιλελεύθερους, παλιάς και νέας κοπής. Οταν πρόκειται να μιλήσουν για την αλήθεια, μιλούν για όλα τα άλλα εκτός από αυτήν. Οταν, όμως, προσπαθούν να αποσπάσουν τη συναίνεση με τον αριστοκρατικό κυνισμό τους, τότε η αλήθεια τρέχει απ’ τα λεγόμενά τους κρυστάλλινη, σαν γάργαρο νερό.
Εγραφε η «Καθημερινή» στο κύριο άρθρο της, στις 13/1/17: «Στην Ελλάδα ζούμε(…) σε έναν δικό μας τεχνητό κόσμο. Δεν αντιλαμβανόμαστε ότι χώρες που δανείζουν τη χώρα μας έχουν χαμηλότερες συντάξεις από τις δικές μας (…). Είναι σημαντικό να συνειδητοποιήσουμε το περιβάλλον και το πώς μας βλέπουν οι άλλοι στην Ευρώπη. Ισως έτσι γίνουν κατανοητές οι πολιτικές αντιδράσεις κάθε φορά που προκύπτει θέμα νέας βοήθειας».
Δε θα μπούμε στον κόπο να σχολιάσουμε το ύφος του κειμένου. Θα μείνουμε στην ουσία.
Οντως, έτσι έχουν τα πράγματα. Η πείνα δεν είναι μόνο ελληνική, απλά εμείς τη βιώνουμε στον ύψιστο -ευρωπαϊκό- βαθμό της.
Ας δούμε τώρα, για του λόγου το αληθές, μερικά ενδεικτικά παραδείγματα.
Στην Ε.Ε. του 23,7% του πληθυσμού που βρίσκεται στο όριο της φτώχειας και του κοινωνικού αποκλεισμού, στην Ε.Ε. του 17,3% των ανθρώπων που βρίσκονται σε κίνδυνο φτώχειας εξαιτίας των κοινωνικών μεταβιβάσεων· σ’ αυτήν την Ε.Ε., μελέτη της Eurodad αποκαλύπτει ότι οι μυστικές συμφωνίες της Ε.Ε. με πολυεθνικές εταιρείες για τη δραστική μείωση της φορολόγησής τους έφτανε τις 1.444 στα τέλη του 2015, όταν το 2013 ήταν 547.
Στην ηγέτιδα δύναμη της Ε.Ε., τη Γερμανία, σύμφωνα με τα στοιχεία που προκύπτουν από την 5η κυβερνητική «Εκθεση για τη φτώχεια και τον πλούτο», πάνω από 4 εκατ. Γερμανοί, ήτοι το 6,1% του πληθυσμού, είναι υπερχρεωμένοι.
Σημειώστε ακόμη ότι οι μισθοί στα χαμηλότερα επίπεδα είναι κάτω από τον μέσο όρο, ενώ οι άστεγοι φτάνουν τις 335.000, όταν οι εκατομμυριούχοι αυξήθηκαν το 2016 σε 16.492 από 12.424 προ επταετίας.
Αναφορικά με το τελευταίο, δεν θα πρέπει να εκπλησσόμαστε, καθώς δεν έχουν περάσει παρά μερικοί μήνες από τότε που η Bundesbank σε έκθεσή της ανέφερε ότι στη Γερμανία το πλουσιότερο 10% κατέχει πλούτο άνω του 60% του συνολικού πλούτου της χώρας.
Στη φίλη και σύμμαχο (;) Γαλλία, μία από τις μεγαλύτερες πολεμικές βιομηχανίες παγκοσμίως (στην 3η θέση την κατατάσσει έρευνα του περιοδικού στρατιωτικών ερευνών Jane’s, με τα έσοδα από τη βιομηχανία όπλων να αγγίζουν τα 6 δισ. $), 3 εκατ. παιδιά ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας, 140 χιλ. εγκαταλείπουν το σχολείο κάθε χρόνο, ενώ το 28% των ανηλίκων 6-18 ετών έχουν τάσεις αυτοκτονίας.
Πάμε τώρα στη Μέκκα του παγκοσμιοποιημένου κεφαλαίου, τις ΗΠΑ.
Δεν θα ασχοληθούμε, προς το παρόν, με τον -κατά τα άλλα- αντισυστημικό νεοεκλεγέντα πρόεδρο που «ψωνίζει» συνεργάτες από το πανέρι της Goldman Sachs. 
Θα μιλήσουμε για την οικονομική-κοινωνική κατάσταση που επικρατεί στο εσωτερικό της χώρας-καθρέφτη της Δύσης.
Στις ΗΠΑ λοιπόν, περίπου το 43% των Αμερικανών, εκ των οποίων τα 14 εκατ. είναι παιδιά, είναι φτωχοί.
Το 23,1% των παιδιών χαρακτηρίζονται «αποστερημένα» από τη UNICEF, ενώ 565.000 πολίτες ζουν ανέστιοι.
Μα καλά, θα αναρωτηθεί κάποιος, εκεί δεν είναι που όλοι έχουν την ευκαιρία, δουλεύοντας, να φτιάξουν τη ζωή τους; Ετσι δεν μας λένε οι φιλελεύθεροι;
Κατά πώς φαίνεται, όχι, δεν είναι έτσι τα πράγματα.
Δεν είναι έτσι, γιατί:
Οπως σημείωνε ο Στίγκλιτς, το 95% των κερδών που παράχθηκαν από το «μοντέλο Ομπάμα» μεταξύ 2009-12 κατέληξε στην τσέπη του 1%.
Από αυτά τα χρήματα, το 60% κατέληξε στα θησαυροφυλάκια μόλις του 0,1% (Κρούγκμαν).
Στην Αμερική, 367 εταιρείες που βρίσκονται στη λίστα του «Fortune 500» -περίπου το 73%- έχουν το λιγότερο μία θυγατρική, φοροδιαφεύγοντας έτσι νόμιμα.
Η Apple έχει καταγεγραμμένα σε offshore 214,9 δισ. $, ενώ αν τα κέρδη αυτά μεταφέρονταν στις ΗΠΑ, ο φόρος που θα πλήρωνε στο κράτος θα ήταν 65,4 δισ. $.
Κι, όμως, ακόμη και έτσι, αν φορολογούσαν μόλις το 10% της μισής περιουσίας των πολυεκατομμυριούχων στις ΗΠΑ, έγραφε ο αναλυτής Πάτρικ Μάρτιν («Νέα», 11/3/2011), θα εξαφανίζονταν οι ελλειμματικοί ισολογισμοί των αμερικανικών πολιτειών.
Βεβαίως λοιπόν, η κατάσταση στο εσωτερικό των χωρών των δανειστών μας είναι δεινή.
Αυτό, ωστόσο, δεν δικαιολογεί το γεγονός ότι την ώρα που στις λίστες των ελβετικών τραπεζών φιγουράρουν τα ονόματα 576 συμπατριωτών μας, η συνολική περιουσία των οποίων ξεπερνά τα 80 δισ. $, oι Ελληνες πολίτες έχασαν ένα ΑΕΠ από την αξία των ιδιωτικών τους περιουσιών κατά τη μνημονιακή περίοδο, βάσει των στοιχείων που παρουσίασε η Credit Suisse.
Γνωρίζουμε ότι γεωγραφικά είμαστε μια κουκκίδα στον χάρτη.
Φανταστείτε όμως τι θα σήμαινε για τους υπόλοιπους λαούς μια ανατροπή της κατάστασης στην Ελλάδα.
Η ευθύνη της αλλαγής μάς βαραίνει. Το θέμα είναι, θα το τολμήσουμε;
Η Ιστορία θα δείξει…

Πηγή: Εφημερίδα των Συντακτών

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου