Παρασκευή 18 Δεκεμβρίου 2015

Παγκόσμια μέρα του μετανάστη, στη χρονιά των προσφύγων...


Το μεταναστευτικό θέμα είναι ένα χρόνιο πρόβλημα για τη χώρα μας. Η μετανάστευση ήταν μία από τις μεγαλύτερες καταστροφές της Ελλάδας όταν εκατοντάδες χιλιάδες νέοι έφυγαν τη δεκαετία του '50 κι '60 σε άλλες χώρες για μία καλύτερη ζωή. Ένα ανθρώπινο κύμα που βιώνουμε και σήμερα, σε όλη τη περίοδο της οικονομικής κρίσης, όπου πολλοί νέοι σαλπάρουν ξανά γι' άλλες πολιτείες. Μία ακόμη γενιά εξαφανίζεται από τον ελλαδικό χώρο.
Ένα μεγάλο κενό μένει στην κοινωνία μας, το οποίο όχι μόνο δε θα συμπληρωθεί, αλλά τις συνέπειές του θα τις βιώσουμε έντονα τις επόμενες δεκαετίες. Όσο για τους μετανάστες που έρχονται στην Ελλάδα, το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι να περάσουν από την κατεστραμμένη χώρα μας για να φύγουν προς την Ευρώπη. Δυστυχώς όμως το πέρασμά τους από δω, γίνεται τροφή για τον νεοναζισμό που έχε ριζώσει για τα καλά. 
Το θέμα της μετανάστευσης και της προσφυγιάς έχει εξελιχθεί σε ταμπού για την Δύση. Είναι μακρινό παρελθόν όταν γερμανικά περιοδικά φιλοξενούσαν στα εξώφυλλά τους τον εκατομμυριοστό μετανάστη της χώρας τους (πορτογαλικής καταγωγής). 
Σήμερα η Ευρώπη κλείνει τα σύνορά της, την ώρα που η γερμανική πολιτική λιτότητας, έχει φουντώνει την ακροδεξιά στις δυτικές κοινωνίες. Οι Ευρωπαίοι "φίλοι" απαιτούν να μετατραπεί η Ελλάδα σε χαβούζα ψυχών. Μετανάστες και πρόσφυγες στοιβαγμένοι σε μία χώρα κατεστραμμένη οικονομικά. Εξαθλίωση, μιζέρια, ανεργία, φασισμός, ανασφάλεια, αβεβαιότητα... Η έκρηξη είναι αναπόφευκτη. 
Δε χρειαζόμαστε παγκόσμιες θεματολογικές μέρες για να προβληματιστούμε. Ειδικά όταν διανύουμε μία δύσκολη εποχή, ζώντας έντονα το προσφυγικό πρόβλημα. Όλη αυτή η περίοδος είναι παράλληλα και μία ευκαιρία για να αναλογιστούμε τις ευθύνες μας. 
Όσον αφορά το προσφυγικό, στις κλειστές κοινωνίες γνωρίζουμε ποια είναι τα κοράκια που εκμεταλλεύονται τον πόνο των συνανθρώπων μας. Το πρόβλημα δεν είναι η επίγνωση του εγκλήματος αλλά η σιωπή πάνω σ' αυτό. 
Και η σιωπή είναι συνενοχή... 
Προτείνω να αφιερώσουμε μισή ώρα στο να δούμε το εξαιρετικό ρεπορτάζ της Μελπομένης Μαραγκίδου και στη συνέχεια ας αναλογιστούμε τις ευθύνες που έχουμε ως άνθρωποι...
Για το ρεπορτάζ πατήστε εδώ.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου