Η ειλικρίνεια ενός καλλιτέχνη...

Η ειλικρίνεια ενός καλλιτέχνης θα φανεί από το απλό και καθημερινό ντύσιμο που θα φορέσει πάνω στη σκηνή,
από τις άγαρμπες κινήσεις του και τα ακίνητα χέρια του που κολλημένα στη μέση περιμένουν να φτάσει ο αφέντης τους στο πιάνο και να αρχίσουν να παίζουν,
από την αμηχανία του καλλιτέχνη όταν παραπατάει στη σκηνή και κοιτάζει με ντροπή το κοινό πριν κάτσει βιαστικά μπροστά από το πιάνο,
από το κλείσιμο των ματιών του όταν τα δίνει όλα στο κομμάτι που παίζει,
από την σιωπή του, ούτε χαιρετισμούς ούτε ομιλίες ούτε ευχαριστίες στο τέλος επιδιώκοντας κι άλλο χειροκρότημα.
Η ειλικρίνεια του καλλιτέχνη φαίνεται στο πάθος του καθώς χτυπάει τα πλήκτρα, καθώς κουνάει το κεφάλι, καθώς δαγκώνει τα χείλη του.
Γι' αυτό αγαπάω την τζάζ. Γιατί είναι μία μουσική με ειλικρίνεια...