Αν εμείς ως απόγονοι των αρχαίων Ελλήνων έχουμε να υπερηφανευόμαστε ότι δώσαμε τα φώτα της δημοκρατίας και του δυτικού πολιτισμού (μέγιστη προπαγάνδα το δεύτερο διότι ο δυτικός πολιτισμός ξεκινάει από τη Μεσοποταμία και την περιοχή της Λιθουανίας απ' όπου ξεκίνησαν τα Ινδοευρωπαϊκά φύλα) τότε οι Γάλλοι πρέπει να ναι περισσότερο περήφανοι μιάς και οι ίδιοι ελέγχουν και ρυθμίζουν τις εξελίξεις της Ευρώπης (και του υπόλοιπου κόσμου) μέσα από τις δικές τους κινητοποιήσεις τα τελευταία 220 χρόνια.
Δε θα αναφερθώ σε λεπτομέριες αλλά σε δύο σημαντικά γεγονότα τα οποία τα γνωρίζουμε όλοι μας, την Γαλλική Επανάσταση και τον Μάη του '68.
Έτσι και αυτές τις μέρες βλέπουμε πάλι την γαλλική κοινωνία να ξεσηκώνεται και να κάνει σωστές και δυνατές κινητοποιήσεις (όχι σαν τις δικές μας στις οποίες έχουμε στο ένα χέρι το τσιγάρο και στο άλλο τον φραπέ) για να μην επιστρέψουν για αρχή οι Γάλλοι και στη συνέχεια οι υπόλοιποι Ευρωπαίοι πολίτες σε έναν εργασιακό μεσαίωνα. Φυσικά οι εξελίξεις και τα νομοσχέδια που περνάνε στην Γαλλία (όπως αυτό που ψηφίστηκε τις προάλλες) θα ρθούν και στην Ελλάδα τα επόμενα χρόνια. Σκηνές σαν αυτές που είδαμε στη Λυών κυρίως θα ζήσουμε και δω τα επόμενα χρόνια. Φυσικά εδώ όπως έχω αναφέρει και σε προηγούμενες αναρτήσεις μου δε ξέρουμε να διεκδικούμε σωστά τα δικαιώματά μας οπότε δε ξέρω κατά πόσο μαχητικοί και αποτελεσματικοί θα μαστε.
Όμως βλέποντας τους εργάτες και τους φοιτητές οργανωμένους να διεκδικούν τα αυτονόητα συγκινούμε και βλέπω πως υπάρχει ελπίδα και φως. Φυσικά μακριά από μας. Από τη στιγμή που δε μπορεί να ρθει το φως ως εδώ μπορούμε να πάμε εμείς προς αυτό (σύμφωνα με τη γνωστή παροιμία με τον Μωάμεθ και το βουνό).
Πάντως καλό είναι να παρακολουθούμε τα γεγονότα που λαμβάνουν χώρα στο γαλλικό έδαφος για να παίρνουμε ιδέες και επιτέλους να ξεστραβωθούμε λιγάκι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου